سلام

اومدم که وبلاگم رو به حالو هوای اولش برگردونم . یادش بخیر شعر های جالب عکس فانتزی به رنگ خدا و دلنوشته ها .

 بیاد داشته باش

قلب تو امروز بر اشک های دیشب خود می خندد,مانند:

درختی خیس که پس از عبور باران می درخشِِد!

بیاد داشته باش

زندگی را به تمامی زندگی کن  در دنیا زندگی کن بی انکه جزئی از ان باشی همچون نیلوفری

 باش در آب زندگی در اب و بدون تماس با آب!

تنها یادگار گرامیکه از زمان کودکی خود و از مادر بزرگ به یاد دارم این ستاره تابان است که در ان گوشه اسمان شبها به من چشمک می زند. بچه بودم،تازه نخستین فروغ شناسایی جهان در ذهن من نور افکنده بود.

اه از مادر بزرگ با ان گیسوان بلند بافته اش و چین های رخساره مصیبت کشیده اش اولین و شیرین ترین اموزگار زندگی ام.چقدر دوست داشتم روزهای جمعه که به خانه شان می رفتیم شب انجا بمانم و در ایوان کنارش بخوابم . او که اموزگار روح کنجکاو من بود در کنار بستر من می نشست ومی خواست مرا خواب کند قصه های بسیار می گفت،ستارگان را به من مینمود و می گفت:

"هر کس در اسمان ستاره ای دارد". 

-- مامان بزرگ یعنی منم ستاره دارم؟

-- جانم تو هم ستاره ای داری.

هر چه از او می خواستم ستاره مرا به من نشان دهد می گفت:

"عزیزم خودت پیدا کن!"

اه از ان سالهای زندگی من که در پی این ستاره سپری شد!

ای اختر من تو می دانی چسان انتظار ترا داشته ام؟ ای اسمان بی مهر، تو می دانی چقدر از تو یاری جسته ام؟ ای سپیده روشن بامدادی،تو می دانی چقدر دیدگان خیره من تاریکی شب را از اغاز غروب تا هنگام بر امدن افتاب صبح،پا بپا همراهی کرده است؟ ای اختران درخشنده که در گوشه های اسمان بر فراز تختهای خود نشسته اید و بی هیچ مهری بر چهره رنگ باخته ی شب زنده داران دیار غم می نگرید،شما می دانید چقدر مردمک چشم من با ژرفی تمام غمازیهای شما را نگریسته و چقدر به انتظار ستاره خود از هر یک از شما نظر مهری گدایی کرده است.

سالها طول کشید تا اینکه شبی در گوشه تاریک این اسمان زنگاری ستاره خود را دیدم.

دیدم این ستاره کوچک، این اختر نیمه شب چشمکی بمن می زند که تا کنون هیچیک از ستارگان به من نزده اند.

تنها یادگارگرامیکه از زمان کودکی خود و قصه های مادر بزرگ دارم این ستاره تابانیست که در ان گوشه اسمان به من چشمک می زند. میگویند این ستاره چون تو زاده شده ای در اسمان پدیدار گشته و چون تو بمیری او هم از این دیار رخت بر می بندد. میگویند این ستاره توست! 

آه از این گل سرخ!

در  لحظه دیدار با دست نازنینی چیده شده،دل یار وفاداری بنمایندگی خودش بر گزیده است،او را از شاخه دعوت کرده اند که ترجمان خاطره ای پایدار با شد. از جوار قلب تپیده ای بیرون امده و بسینه سوزانی نزدیک شده است.

این گل ترجمه گنگ خاطره ی عزیزی است،

تا این خاطره برقرار است نمیدانم چرا

 باید این گل پژمرده شود؟

دلبری را دور زمانه از دست مصیبت زده ای میگیرد. چنر روز اول قطره های گرم اشک زایری، مزار او را شستشو می دهد و بر رطوبت خاکی که انچنان بیرحمانه بر پیکر نازنین وی ریخته شده است میفزاید. کم کم این قطره های سرشت گرم کم می شوند . تابش آفتاب اخرین رطوبت انها را از خاک میگیرد.روزیکه برگهای خزانی میایند روی مزار او را فرش کنندو بر منظره این آخرین ارامگاه رفتگان طراوتی ناپایدار بیفزایند،قامت سیه پوشی هنگامیکه می خواهد جامه سیاه را از تن بکند و سوگ خویش را در دل خود مدفون کند،این برگهای خزانی را از روی ان خاک پس می زند و بجای ان یک گل شمعدانی یا اطلسی یا گل زود رنج دیگری بر لحد او جای می دهد.

این گل نمونه وفاداری جاوید و ترجمان سوگواری مصیبت زده ایست. نماینده احساسات درونی اوست. دستبرد خزان نباید بر آن کارگر افتد.

 ولی دریغا که هنوز یک هفته نگذشته،

هنوز بلبلی بر شاخه ان نغمه ای ساز نکرده است

 که این گل بی وفا نیز پژمرده می شود!

دخترک سیه چشمی را می شناسم که هر روز بامداد در بر امدن افتاب و عصرها در فروغ افتاب پهلوی این شاخه گل کنار باغچه می نشیند،رازهای درون خویش را به ان می سپارد. گهی نیز با قطره های سرشت گرم خود برگهای نازک این شاخه گل را می شوید.

این شاخه گل،این محرم اسرار ،اگر عاطفه می داشت،

اگر بهای ان نوازشها و بوسه ها و یا لااقل ان اشکهای گرم را می دانست،

تا گام اخر همسفر او می شدولی دریغا

 که این گل هم پژمرده می شود!

در برابر یک قطعه شعر خوب یا چند سطر پر از احساسات در میان پاکتی که از سوی خواننده ناشناسی بشاعر یا نویسنده ای میرسد چهار پنج گل بنفشه فرستاده اند. این دسته گل کوچک نیم پژمرده با دو سه سطر بیشتر همراه نیست و ان اینست که فلان نوشته شما را خواندم و بپاس ترنماتی که سخنان شما در قلب من ایجاد نمود این دسته گل را فرستادم که از ستایشگر نا شناس خود یادگاری داشته باشید.

 این چهار پنج گل بنفشه نیم پژمرده را در گلدان جای میدهد.دو سه روز بدین سان می گذرد و نویسنده همه مراحل پژمرده شدن گل ها را می بیند. با هر رشته ای از الیاف این گلها که پژمرده میشوند تاری از قلب او هم همراه است.

آوخ نمی دانید هنگامیکه این کلها یکسره خشک می شوند

 چگونه قلب او هم میل می کند که از تپش باز ایستد،

ولی دریغا که این گلها نیز رحم نمی کنند و

همچنان پژمرده می شوند.

راهی است راه عشق که هیچش کناره نیست

انجا جز انکه جان بسپارند چاره نیست

هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود

در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

"استخاره" پنجره ای روشن،به سوی فضای قدسی است که نسیم ارامش و

اطمینان در سرای دلها می نشاند و انسانهای دین باور و خداجو را از تردید،دودلی و

اشفتگی خاطر می رهاند.

لحظه های حساس زندگی که هنگامه انتخاب درست و سرنوشت ساز است،همانند

 فرشته ای اسمانی مسیر خیر افرین را به ادمی می اموزاند و امروزی پر امید و

فردایی پر نوید فراروی انسانهای هوشمند قرار می دهد.

جایگاه ارزشمند استخاره و اثار پربهای ان،شیفتگان فراوانی پرورانیده است،به گونه

 ای که تجربه های گوناگون انان در بهره های معنوی و مادی ،زبانزد همگان شده

است

استخاره با قران

ابتدا از خداوند طلب خیر کرده،سپس کتاب هدایت را می گشاییم،ایه اول صفحه

دست راست را نگریسته،با توجه به معنا و مفهوم ان،اگر ایه رحمت و مغفرت است 

 ،"خوب" دانسته،اگر ایه عذاب غضب است،"بد"تلقی کرده و اگر از خیر و شر یا رحمت

 و عذاب در ان وجود داشته باشد،"میانه "خواهد بودکه در این هنگام انجام یا ترک

عمل یکسان است

استخاره با تسبیح

دستورالعملی از سوی حضرت ولی عصر(ع)درباره چگونگی استخاره با تسبیح روایت

شده است که ان حضرت فرمود:

تسبیح را می گیری و سه بار بر محمد و ال او صلوات می فرستی،سپس میانه

تسبیح را گرفته،دو تا دو تا رد می کنی،اگر اخری فرد امد،خوب است و به معنای

 "انجام ده"خواهد بود،و اگر جفت امد،بلاست و مفهوم ان"انجام نده" خواهد بود.

روشهای دیگر استخاره نیز وجود دارد از جمله:شیوه استخاره مشورتی

ـاستخاره قلبی ـ  استخاره با کاغذـ استخاره دعایی

امید انکه با بهره گیری از قران به روشنی بیشتری از دانش و بینش دست یابیم.

به امید انروز